29 en 30 juli. Weekends kunnen wonderbaarlijk zijn. Uniek. Werkelijk één in een ziljoen.

Zaterdag. We hebben de zon zien ondergaan en bijna, als we nog net iets langer waren gebleven, weer zien opkomen.

Ik heb mijn ogen op zaterdagnacht een flits van een seconde dicht gedaan, om luttele, uren later – naar mijn gevoel eerder drie korte seconden – weer open te doen. Het leek op dat ogenblik een geweldig idee om zo laat op dit heerlijke feest te blijven. Zondagochtend werken mijn hersenen echter niet meer.

Britta en Peter, dankjewel voor een unieke zaterdag, midzomernacht. We lagen veel te laat in ons bed, maar elke seconde was elke seconde waard.

02.30u vallen we op onze matras. De wekker gilt ons om 06.00u weer klaarwakker. Zondagochtend. Zwart, grijs, donker, bewolkt met regen, en meer zwart, zo ziet de hemel er uit. We gaan ZEILEN.

Plaats van afspraak : Grevelingenmeer, Nederland. Rudy wacht ons op. Hij is een silhouet op de dijk. Eerlijk toegegeven, we hebben reeds een paar verkeerde dijken achter de rug.

Dé B O O T. Je hebt boten en boten, en dit is duidelijk een hoofdletterboot! Erik kent Rudy, van onder water – duiken… Ik ken niemand. Maar wat een ontvangst. We drinken koffie en ontbijten. We laten de regen het dak geselen. Wij zitten droog en deinend.

En dan, om 12u, uiteindelijk (Het voelt of we sinds gisteren wakker zijn – ooh nee, we zijn dit eigenlijk ook bijna!!!) varen we de haven uit. We gaan overstag en overstag. Ik hou het vol. We krijg een bui en wolken, en véél wind, en dan breekt de zon door.

Rudy geeft het roer aan Julie. Ze wil eerst niet, maar laat zich toch overhalen. Rudy en Martine worden matrozen, Julie is schipper. We gaan overstag en maken ik weet niet hoeveel knopen. We hangen helemaal schuin. Rudy en Martine zeggen dat deze boot niet kan kantelen… Voor mijn eigen gemoedsrust geloof ik hun.

We zeilen, snel. Ik verbrand, vooral mijn neus, als gewoonlijk. We groeten de passerende boten (wat een respectvolle sport). We varen tot de tijd van het aperitief. We hebben genoten, subliem, op volle kracht.

Zoals het ganse weekend geweest is. Britta, Peter, Martine, Rudy, dank je voor de uitnodiging en voor een onvergetelijke tijd.