Lieve dames, ergens is er ooit, bij elk van jullie, een feest geweest. Een gelegenheid waarbij, een moment waarop jullie iets dergelijks meegemaakt hebben. En ik hoop van harte dat er op dat ogenblik ook een held in de buurt was.

Balavond. Papa is de held.

Ik ben onderweg naar huis. Julie aan het stuur. De gsm. Mama, de hak van mijn schoen is los! Echt! Dit is Marie. Op de vooravond van haar bal. Tien minuten voor vertrek. Ze is. Bijna. Van de trap gevallen. En de hak van haar schoen is los gegaan. Ze heeft maar één paar hakken. En dat paar past bij haar jurk. En handtas en jasje.

Dus ze moet die hakken aan. Erik haalt de schroevendraaier boven. En vijzen. En uiteindelijk. Zijn boormachien. En hij doet dat perfect. En zet niet één. Maar twee hakken vast. Zo vast. Dat ze de ganse avond. Non stop. De dansvloer op kan. Papa is de held.

…

Het werd een schitterende avond. En de hakken zijn op een gegeven moment vervangen door deugddoende sneakers.