Vaak start ik mijn post met het zinnetje : Dit is er eentje die jullie vast ook wel kennen.  Welnu, ik hoop van harte dat deze jullie bespaard gebleven is!  Het begon allemaal vrij blasé…

Woensdagavond 18.45u, snel langs de Colruyt in Vosselaar om boodschappen te doen voor een lege ijskast en hongerige magen.  Gezonde ingrediënten in de kar (Tenminste redelijk gezond, want er moet altijd een compromis gevonden worden met de beschikbare tijdspanne.  We willen de hongerige magen niet helemaal in overdrive jagen, want dan is hun adrem-heid niet meer te pruimen.)

Tot hiertoe alles zoals het hoort (de zalige onwetendheid der simpelen van geest).  Ik zet mijn karretje weg.  Netjes in het rijtje.  Dit scheelt Colruyt alweer 14€ aan investering omdat ze er geen muntslot op moeten zetten.  Op dat moment draait een gloednieuwe goudkleurige Passat sedan op de parking.  Een ‘heer’ aan het stuur.

Hij passeert vOOr mij (de grote O van voor zal jullie zometeen duidelijk worden).  Vertraagt en zwaait.  In mijn kinderlijke enthousiasme en oververhitte geest tover ik een glimlach en een vrolijke wederzwaai terug.

Het moment snelt voorbij en mijn geest wurmt zich een weg doorheen de heatwaves.  Ken ik hem eigenlijk wel?!?  Ik pak mijn spullen uit de kar en loop richting auto.  Ik doe mijn koffer open.  Ik moet hierbij gewoon omhoog reiken, dus NIET bukken.  De ‘gouden’ én blinkende Passat boort zich in het plaatsje naast mij.

Ik stap in en beleefdheid noopt mij toch nog even links uit mijn raampje te kijken.  De ‘heer’ lacht weer zeer vriendelijk en doet zijn raam open.  En nu komt dan de helemaal verkeerde zet : ik schuif mijn raam naar beneden (ik moet eerlijk zeggen dat op dat moment mijn reeds oververhitte hersencellen in overdrive gingen en ik alfabetisch gans mijn klantenbestand afliep in de hoop dé man tegen te komen die bij één van jullie hoort.  Nada, noppes, nul.)  Ondertussen zijn echter de glazen bounderies wel geweken.  Laat me het volgende stukje zo droog mogelijk recapituleren :

Hij : witte tanden bloot : “Sexy kontje”.

Ik : domme lach op mijn gezicht : “Dankje”.

Ik : raam dicht – als het geholpen zou hebben om sneller te gaan, zou ik ze zelf mee naar boven geduwd hebben

Ik : zo gecontroleerd als nog mogelijk was achter uit de parkingplaats

Huiswaarts.  Tenminste richting mijn ouders, want ik moest mijn kinders nog ophalen.  Blijf nog even volgen.  Je houdt het vast niet voor mogelijk, maar het ergste moet nog komen. Ik sta aan de lichten om naar rechts af te slaan, wanneer ik in mijn achteruitkijkspiegel een gouden gloed ontwaar.  ECHT?!?  Dit meen je niet!

Ik moest van de lichten nog 200m rijden tot bij het huis van mijn ouders, dus tijd om ‘hem’ af te schudden in een hete, wilde achtervolging was er niet echt.  Ik geef gas in de mate dat het elementair verantwoord is in een elegant bebouwde woonwijk en zwier mij op de oprit.  De motor draait nog zijn laatste toer, terwijl ik reeds mijn deur open gooi en uit de auto spring.  Een kangoeroe is er niks tegen.

Met de ogen en voelsprieten achter op mijn hoofd zie ik de gouden gloed passeren.  OMG, dit kan gewoon niet waar zijn!  Het moet toeval zijn en waarschijnlijk iemand van jullie die per toeval ook in goud rijdt en net achter mij aan de lichten stond.

Ik was te verbouwereerd om direct mijn verhaal te doen.  Vraag mij zelfs af of ik geen hitte-delirium heb opgedaan.  Ik maan mijn twee dames aan tot spoed, want ik heb in al mijn zinderende haast mijn kipfileekes in een kokende auto laten liggen.  Ik loop voor hun uit naar buiten.

Zij allebei – een koor was er niks tegen : “Mama, ben jij ZO naar de Colruyt geweest?!?  Al de knopen van jouw kleed zijn achteraan vanonder helemaal los!  Ge ziet gewoon uw onderbroek…”

Zij allebei :”Dat kan alleen U maar overkomen he!”

Conclusie :

– ofwel betrof het een echte heer, die mij op een delicate wijze op mijn losbandige achterste wilde wijzen

– ofwel betrof het een ‘echte’ man en dan moet ik me misschien ergens in de diepste grijze tinten van mijn ziel gevleid voelen

In elk geval, als de gouden gloed in mijn achteruitkijkspiegel een waar feit was, dan gaat hij wel erg aangenaam verrast zijn, wanneer ons mama de deur open doet.  Ik hoop voor haar dat hij even lieflijk colloquent zal zijn.

You can like and share this if this makes you think of one of your most glorious moments.