Op vraag van de mama van een zeer lieve vriendin!

Het vervolg…  Ik vrees dat het jaar van de grote droogte aangebroken is!  Nog steeds GEEN water.  Geen druppel komt er uit mijn kraan!  Nu heb ik niets meer : geen verborgen zwembad in mijn kelder, geen mogelijkheid om mijn basisrecht op een klein plasje uit te oefenen…  Waar zitten die human rights organisations in zo’n schrijnend geval van vrouwelijke blaasmishandeling?

De gigantische put, die een dikke maand geleden nog overvloedig gevuld was met ultraschoon, kostbaar én kostelijk kraantjeswater wordt nu gevuld door een papieren berg, netjes gestapeld door verzekeringsmaatschappijen, experts, tegenexperts, véél te dure loodgieters, lekdetectiefirma’s etc.

Ik ontdek de kleinste kamertjes bij de buren 🙂  Dankjewel voor deze ontladende vorm van naastenliefde!